Bu gün hamaratlığım üzerimdeydi. Glütensiz bir kurabiye yapmak istedim.
NEFES EĞİTİMİ, KAZ DAĞLARINDA YOGA KAMPI
Bu sene leyleği havada gördüm, ama sanırım biraz alçaktan uçuyordu ki, normalde yaptığım gibi uzaklarda değil, hep yakın yerlerde geziyorum.
Bu hafta sonu da Kaz Dağlarında bir nefes eğitimi kampındaydım. Üç gün boyunca telefondan, internetten ve hayvansal gıdalardan uzak, doğanın içinde yaşadık. Sadece bu bile başlı başına ciddi bir nefes çalışması. Yaptığımız dersler ise bundan sonraki yoga deneyimlerim için yeni bir bakış açısı getirecek kadar güçlü idi.
GÖĞE BAKAN KOCAKARI HAZİRAN 2017 (HİCRİ 1438, RUMİ 1432)
Haziran ayı Hicri takvime göre Ramazan ayının 6’ıncı, Rumi takvime göre Mayıs ayının 19’uncu günü ile başlıyor. Hicri takvime göre 25 Haziranda Şevval ayı, 14 Haziranda Rumi takvime göre de Haziran ayı başlıyor.
Haziranın 19’unda yılın en uzun günleri başlıyor, bu yıl uzun günler yine Ramazan ayına denk geliyor. Haziranın 21’i Kadir gecesi, 24’ü Arife, Ramazan Bayramı ise 25-27 Haziran arasına olacak. Allah, yürekten edilen ibadetleri, duaları kabul etsin.
Bu ay 9 Haziran’da yay burcuna gerçekleşecek bir dolunay var.
Yeniay ise 24 Haziranda tam da arife günü, yengeç burcunda gerçekleşecek.
HACETTEPE 81 EKİBİ, BU YIL ÇORLU’DAYDIK
Geçen yıl Sapanca buluşmamızda Turgay bir gelenek başlattı. Buluşmamızın baş rol oyuncularından biri başındaki fötr şapka ve bununla yaptığı ‘’BABA’’ taklidi idi. Bu yıl Çorlu’da Ahmet Yılmaz ev sahipliğinde buluşma kararı çıkınca da şapkayı Ahmet’e devretmişti. Ahmet şapkanın gereğini yerine getirdi, şapka önümüzdeki yıl Adana’ya Aytekin’e gönderildi, ondan sonra da şapka 81 Ege gurubuna gidecek. Ben de Ege gurubunun en yeni üyesi olarak, şapkayı kapıp başıma yerleştirdim, hatta bir baba selamı bile verdim.
YOĞUN BİR İSTANBUL HAFTASI; BİR STRESLİ KONUŞMA, BİR NOSTALJİK KONSER, BİR KAÇ ARKADAŞ, BİR KAÇ KİTAP, BİR KAÇ EMPATİ ARAYAN RUH, KIRIK DİŞLER, BOL BOL METRO
Bu hafta sonu, (19-21/Mayıs) yıllık 81 Hacettepe mezunları buluşması için Çorlu’ya gideceğim, bu gezi aylar öncesinden belliydi. Birkaç hafta önce, ayın 15’i pazartesi günü Türk Eğitim Vakfının 50. Yıl kutlamaları çerçevesinde bir öğlen yemeğine katılmak üzere İstanbul’a davet edildim.
Arada bu kadar kısa süre olunca, ben de Çorlu’ya gidiş güzergahımı değiştirip, arada birkaç gün İstanbul’da kalıp, fırsattan istifade, birkaç arkadaşımla görüşmek istedim, böylece korsan(!) bir İstanbul haftası geçirdim.
KÖYDE YAŞAMAYA BAŞLADIK AMA HENÜZ KÖYLÜ OLAMADIK, KÖY YOĞURDU, KÖY ÇEŞMESİ, AHLAT AĞACI VE BİR DE ÇÖP MESELELERİ
Bu yaşıma kadar hiç köyde yaşamamıştım. Galiba benim yaptığım şeye, sosyolojik bir terim olarak ‘’tersine göç’’ deniliyor, hani normalde insanlar köyden şehre göçer ya. Aslında tam da köye göçtüm sayılmaz, her gün şehre iniyoruz, bir alış veriş çılgınlığı, bir boğaza karşı yemek yeme isteği var içimizde. Gene de hayatımıza köyle ilgili pek çok şeyi katmak niyetindeyiz.
Köye yerleşeli sadece on gün oldu, bunun da dört gününü İstanbul’da geçirdim. Gene de şimdiden köylü olmakla ilgili bazı başarılar elde ettiğimizi sanıyorum.
