Bu gün hamaratlığım üzerimdeydi. Glütensiz bir kurabiye yapmak istedim.
Altı tane hurma ile bir çay bardağı dolusu kuru dutu bir bardak su ile iyice haşladım.
Bir çay bardağı dolusu cevizi rondodan geçirerek ince ince kıydım. Daha sonra rondoya haşladığım kuru dutlu, hurmalı karışımı döktüm, onu da güzelce kıydım. Bu sulu karışımı bir kabın içine alıp, içine bir kaşık keçi boynuzu özütü, yarım çay bardağı kaymak, bir çay kaşığı tarçın, bir çay kaşığı mahlep ve çay kaşığının ucu ile tuz attım.
Sıvı karışıma bir paket mısır unu ekleyerek bir hamur elde ettim. Ceviz büyüklüğünde parçaları avucumda yuvarlayarak tepsiye dizdim. Önceden ısıtılmış fırında 180 derecede 20 dakika pişirdim.
Gayet lezzetli oldu.
Bu gün hamaratlığım üzerimde dedim ya. Bir de ‘’depo’’ kırmızı erik şerbeti hazırladım. Bir kilo kırmızı erik, bir parça lohusa şerbeti, iki kabuk tarçın, birkaç karanfil, bir parça taze zencefil, bir parça da limon tuzunu, yarım litre su ile kaynatıp suyunu süzdüm.
Bu suyu buz kalıplarına koyup buzlukta donduracağım. Şerbet içmek istediğimizde bu renkli buz parçalarını suda açıp, istediğimiz oranda şeker, limon katarak kullanacağız.
Elbette bir de şerbetten artan posalar oldu. Bunları da tel süzgeçten geçirip, içine göz kararı şeker ve glütensiz nişasta katarak kaynatıp, pelte haline getirdim.
Bu bizim Kafkas mutfağında çok kullandığımız, genellikle pekmezden yaptığımız ve pestil dediğimiz tatlının glütensiz formu oldu.
Pestil soğuyunca pelte halini alır ve üzerine kaymak ya da süt koyularak yenilir. Küçük kaselerde, porsiyonlar halinde yapılması daha uygundur. İstenirse altına kedi dili ya da kalmış kek parçaları koyulabilir.
Bundan yıllar önce Washington DC’de kuzenimle birlikte 4 Temmuz şenliklerine katılmıştık. O günden aklımda en çok kalan şeylerden biri, hemen hemen bütün ülkelerin tanıtımının yapıldığı bir fuara gitmemiz oldu. Bu fuarda Litvanya mutfağından bazı şeyler denemek isteyip orada yemiştik. Tatlı olarak küçük plastik bardaklarda en alta muhallebi, üzerinde çilek reçelinden yapılmış pestil yemiştik. Sanırım Amerikan damak zevkine uyması için de üzerinde krem şanti vardı, ama bence en güzeli taze kaymak ya da sadece süt ile yemek oluyor.
