Son günlerde özellikle çok küçük çocuklara yönelik cinsel saldırganlıklarla ilgili, çok acı örneklerle sarsıldık. Bu olaylar son dönemlerde artmış gibi görünüyor (bir istatistik bilmediğim için iddia edemem) ama yeni başlamadığı kesin.
Önce bu konulardaki genel düşüncelerimi sonra da meslek hayatımda karşılaştığım ve bir türlü aklıma sığdıramadığım bir çok acı olaydan birkaçını paylaşmak istiyorum.
Süt çocuğu servisinin konsultanı iken, iki haftalık bir rapor almak zorunda kalmıştım. Bu iki hafta boyunca yerime bir başka arkadaşım bakmıştı. İşe başladığım zaman hastaların hepsi yeni hastaydı. Yeni bir servisi devir aldığım zaman, asistanlarımın zamanlarının ne kadar kıymetli olduğunu bildiğim için vizitin normalden uzun sürmesini istemezdim. Genellikle asistanlarla bir saatlik bir servisi tanıma viziti yapar, sonra gerekli gördüğüm hastaların üzerinde biraz daha zaman harcardım.
Çanakkale’ye geleli neredeyse bir yıl olacak, Hacettepe’den sınıf arkadaşım Dr. Zafer Atasoy ise benden birkaç ay daha erken yerleşti. O da emeklilikte yaşayacağı şehir olarak burayı seçmiş. Çanakkale’de yaşayan birkaç sınıf arkadaşımız daha var, Zafer’in ayrıca Galatasaray Lisesinden arkadaşları var, bir de muayenehanesi olunca çevresi bayağı genişledi.
Herkes Trabzon’daki Uzun Gölü bilir, ancak ondan birkaç km içerde, küçük ama çok güzel bir kanyonu geçerek gidilen Demirkapı (Haldızen) yaylasını çok az kişi bilir. Burayı Trabzonlular dışında pek kimse bilmez, dolayısı ile turist hemen hemen hiç olmaz, kamp yapmak için çok hoş bir seçimdir.
Uzun Göl, jeolojik olarak bir baraj gölüdür, ama baraj insan eliyle yapılmamıştır, heyelan sonucu Haldızen deresinin önünün kapanması ile göl oluşmuştur (Trabzon’daki Sera gölü de benzer şekilde meydana gelmiştir).
