KTÜ’de göreve başladığım birkaç yıl olmuştu. Bir gün hastanedeki odamın kapısı açıldı ve içeriye doğru gözlerinde açık bir kuşku olan bir adam bana doğru baktı. Beni görünce kuşkusu yerini aşikar bir sevince bıraktı. Sevinç dolu bir sesle ‘’gerçekten senmişsin, duyunca inanamamıştım, ama gerçekten senmişsin’’ diyerek, yanıma gelmek için içeriye doğru hamle yaptı.